Το παιχνίδι του Ολυμπιακού στο Περιστέρι ήταν κάτι παραπάνω από must win. Οι παίκτες φάνηκε εξ αρχής να το αντιλαμβάνονται, αλλά έγιναν αρκετά μέσα στα 100 περίπου λεπτά που διήρκησε ο αγώνας και με τα οποία ουσιαστικά κράτησαν ζωντανό το ενδιαφέρον. Έκανε αρκετούς να πιστέψουν πως θα γκελάρει ο Ολυμπιακός, αλλά τους το χάλασε. Τέλος καλό όλα καλά θα πει κανείς. Σαφώς, το τρίποντο είναι αυτό που μετράει τη στιγμή που μιλάμε…
Στο πρώτο ημίχρονο και ιδιαίτερα ως το 35’, ο Ολυμπιακός έκανε μια εξαιρετική εμφάνιση. Μόνο καλά μπορούσες να βρεις, αφού κατάφερε με σωστό πρέσινγκ να «μηδενίσει» επιθετικά τον Ατρόμητο και να τον κρατήσει στο μισό γήπεδο. Οι «ερυθρόλευκοι» έβγαλαν ενέργεια, ένταση και έπαιζαν την μπάλα αρκετές φορές με τη μία. Ταχύτητα στην κυκλοφορία, σωστές εναλλαγές και πίεση στον αντίπαλο που έφερε δύο γρήγορα γκολ. Όμορφα και σε δημιουργία, ασφαλώς. Από τον κορυφαίο δημιουργό του, Ροντινέι, το ένα, από τον Κοστίνια το άλλο. Αμφότερα από τα δεξιά, την πτέρυγα που ήταν ασφαλώς πιο ενεργή.
Όλα πήγαιναν καλά, αλλά αντί το ημίχρονο να βγει σβηστά με 2-0, ήρθε το αυτογκόλ για να μειώσει ο Ατρόμητος. Βρήκαν γκολ οι Περιστεριώτες χωρίς τελική στον στόχο, το είδαμε και αυτό! Ποδόσφαιρο, είναι, όμως και μπορεί να συμβεί… Επειδή, ακριβώς όμως μιλάμε για ποδόσφαιρο και γνωρίζουμε άπαντες πόσο απρόβλεπτο είναι, θα έπρεπε να τελειώσει το ματς στο δεύτερο. Διότι θα έπρεπε το πάθημα με τον Λεβαδειακό και προσφάτως με την Athens Kallithea να έχει γίνει μάθημα, πρώτα απ’ όλα στους παίκτες.
Αυτοί, όφειλαν να βρουν τρίτο γκολ στις πολλές προϋποθέσεις που είχαν και στις καλές ευκαιρίες που έφτιαξαν. Δεν εκτελούσαν σωστά, τα χαλούσαν στην τελική επιλογή. Είτε μιλάμε για μια πάσα-ασίστ, είτε για το τελείωμα. Όσο περνούσε η ώρα, ο Ολυμπιακός έχασε κάποια μέτρα στο γήπεδο. Χωρίς να νιώσει καμιά φοβερή και τρομερή πίεση. Ενδεχομένως να λειτούργησε το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και στο μυαλό όλων να ήταν ξεκάθαρο πως πρέπει να κλειδώσουν το κομβικό «διπλό» στο Περιστέρι.
Είχαν όμως δύο ολιγωρίες. Μία στο «στημένο» που πήρε την κεφαλιά ο Μανσούρ και μία στη φάση του Έσε, απ’ όπου και προήλθε το πέναλτι. Μια παράβαση που κέρδισε ο Αθανασίου. Το παλικάρι σωστά έπαιξε και ήταν και εξαιρετικός, θέλοντας να αποδείξει ότι αξίζει μια θέση -ίσως και από τώρα- στο ερυθρόλευκο ρόστερ. Δεν θα τα διαβάσετε βέβαια πουθενά αυτά. Αν είχε κάνει κανένα λάθος, όμως, τώρα τι θα διαβάζαμε… Για να μην πω για μερικές διαιτητικές αποφάσεις. Δεν θα πω βασικά γιατί δεν μιλάω συχνά για διαιτησία. Απλώς υπάρχει μια διαφορετική αντιμετώπιση όταν παίζουν οι Πειραιώτες στα κριτήρια αρκετών… σχολιαστών.
Ο Τζολάκης ήταν εκεί, λοιπόν για να αποδείξει πως έχει κρύο αίμα. Να καταστήσει σαφές πως δεν παίρνει χαμπάρι, είναι «άνιωθος»… Το έχει κάνει συνήθειο να βγάζει πέναλτι ο Κωνσταντής και μάλιστα έχει αρχίσει και τα mind games, με τα οποία «ψαρώνει» ο αντίπαλος. Του έδειχνε του Φαν Βέερτ πόση ώρα σε ποια γωνία να εκτελέσει το πέναλτι. Τελικά, επέλεξε να πέσει στην αντίθετη και να το βγάλει, υψώνοντας τοίχος. Ο κορυφαίος τερματοφύλακας στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή, βλέποντας και τους συναδέλφους του ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα.
Οι, πολύ, καλές ομάδες χτίζονται από τον «άσο». Και ο Ολυμπιακός έχει φροντίσει να διαθέτει ένα από τα καλύτερα χαρτιά του εκεί. Θα πρέπει, όμως, να τζογάρει λιγότερο στα παιχνίδια του για να μην καεί ξανά. Το έχει πάθει και πάλι, αλλά δεν θα τραβάει… δύο από το 19, πάντα. Όπως έγινε προσφάτως δηλαδή με αντίπαλο την Athens Kallithea. Όταν η αντίπαλός του είχε κατέβει μισή φορά προς την περιοχή του και ισοφάρισε στο 92’. Δεν θέλει πολύ να γίνει η στραβή, γι’ αυτό και θα πρέπει να σκοτώνουν τα παιχνίδια τους οι «ερυθρόλευκοι». Διότι αντιλαμβάνεται κανείς πως δεν είναι λίγα τα ματς που έχουν τελειώσει στην περιοχή τους. Συνέβη στο Περιστέρι, στο Φάληρο με τις Σέρρες, στη Λεωφόρο. Μόνο στο τελευταίο το πλήρωσε, αλλά όταν επαναλαμβάνεται αυτό, αυξάνεται το ρίσκο για να πληγωθείς σε ένα ματς που ήταν σβηστά για 4-1.
Με το εν λόγω τρίποντο ο Ολυμπιακός ρέφαρε την γκέλα στη Λεωφόρο με την Athens Kallithea και αυτό είναι ξεκάθαρο. Έχοντας ήδη απόσταση μεγαλύτερη του ενός τριπόντου από όλους όσους τον κυνηγούν και θέλουν να τον ρίξουν από την κορυφή. Ακολουθούν τα παιχνίδια που είπαμε και προσφάτως στο ραδιόφωνο. Αυτά τα τρία κομβικά, που με… 1-0 να πάρεις το καθένα, θα είσαι αεράτος σε Ευρώπη και σε Ελλάδα (πρωτάθλημα και Κύπελλο). Μέχρι την άλλη Κυριακή, όμως, υπάρχει το Οπόρτο. Και πιθανότατα μέσα στην εβδομάδα οι πρώτες κινήσεις αναβάθμισης. Από Τρίτη τα νεότερα, λέω εγώ…
ΥΓ. Παλικάρι και αρχηγάρα ο Ρέτσος. Η κίνησή του να πάει να πανηγυρίσει παρέα με τον φίλο του, Γιώργο Μασούρα, στον πάγκο είναι συγκλονιστική. Διότι γνωρίζει πως ψυχολογικά δεν είναι στα καλύτερά του, αφού ο προπονητής για κάποιον λόγο τον εμπιστεύεται λιγότερο από κάθε άλλον ποδοσφαιριστή του ρόστερ. Ακόμη και αν ο Βέλντε συνεχίζει να μην εντυπωσιάζει, ακόμη και αν ο δανεικός Στάμενιτς πήρε πιο πρόσφατα ευκαιρία από αυτόν. Μακάρι να τον δούμε στο «Ντραγκάο» θα πω εγώ, το αξίζει για την προσφορά του τόσα χρόνια στον σύλλογο...
ΥΓ. 2 Παραδειγματική γι' ακόμη μια φορά η στάση του κόσμου του Ολυμπιακού. Είτε μιλάμε για παιχνίδια στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», είτε μακριά από αυτό, οι οπαδοί του δεν έχουν δώσει το παραμικρό δικαίωμα και φροντίζουν να κρατάνε το κάστρο τους ανοιχτό. Όλοι μαζί, μια γροθιά για τον κοινό τους στόχο: Να πανηγυρίσουν παρέα την επιστροφή στην κορυφή του ελληνικού πρωταθλήματος, στα 100 χρόνια του συλλόγου!
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
